Jeżeli moje życzenia zostaną spełnione, Rosja nawróci się i zapanuje pokój, jeżeli nie, bezbożna propaganda rozszerzy swe błędne nauki po świecie, wywołując wojny i prześladowanie Kościoła; dobrzy będą męczeni, a Ojciec Święty będzie musiał wiele wycierpieć. Na koniec jednak moje Niepokalane Serce zwycięży.
Orędzie Matki Bożej, 13 VII 1917
Jak wyglądałby świat, gdyby orędzie Matki Bożej zostało przyjęte i spełnione wcześniej?
Dlaczego było możliwe wzniesienie wspaniałej Bazyliki Matki Bożej Różańcowej w Fatimie w czasie wojny, kiedy w innych krajach kościoły były niszczone?
Jak to się stało,że w czasie„zimnej wojny” w pilnie strzeżonym Soborze św. Michała Archanioła na Kremlu, przerobionym na muzeum ateizmu, w najwyższej tajemnicy sprawowano Najświętszą Ofiarę?
Kto i dlaczego wybudował w Fatimie prawosławną cerkiew w sąsiedztwie fatimskiego sanktuarium i co łączy tę cerkiew ze św. Janem Pawłem II?
W roku setnej rocznicy dwóch ważnych wydarzeń XX wieku, mających miejsce na obu krańcach Europy: objawień w portugalskiej Fatimie i rewolucji komunistycznej w Rosji, otrzymujemy wielowymiarowy obraz, będący potwierdzeniem faktu, że „fatimski pomost” łączący Portugalię i Rosję to sprawa o wiele głębsza i o wiele bardziej kompleksowa niż się wydaje.
Czytając tę fascynującą książkę portugalskiego historyka i jednego z najbardziej popularnych dziennikarzy, możemy dojść do wniosku, że życzenie Matki Bożej nie zostało spełnione i bezbożna propaganda zdołała wyrządzić wiele zła, jak świadczy poruszający opis prześladowania przez komunistów Kościoła zarówno prawosławnego, jak i katolickiego. Dlatego warto wiedzieć, że właśnie w Fatimie znajduje się symbol spełnionego proroctwa o zwycięstwie Niepokalanego Serca Maryi nad złem.
Mimo wielu przeszkód stwarzanych przez sowieckie władze komunistyczne w celu uniemożliwienia dopływu informacji z krajów Zachodu, prawosławni wierni zachowali swoją wiarę,a echa objawień z Cova da Iria przedostały się przez żelazną kurtynę dzielącą obie części Europy. Istnieją liczne świadectwa ukazujące, w jaki sposób przesłanie z Fatimy pomogło niektórym duchownym przetrwać horror obozów koncentracyjnych i więzień tworzonych w całym kraju z rozkazu Stalina i jego następców.
Rosyjski prawosławny duchowny Michaił Turchanow, który spędził ponad piętnaście lat w różnych więzieniach Gułagu wspomina: „Wiadomość o objawieniach Najświętszej Maryi Panny w Fatimie świadczy o Jej miłości do Rosji i to właśnie ta świadomość pomogła nam przetrwać obozy koncentracyjne” Również Aleksander Sołżenicyn, sowiecki pisarz światowej sławy i noblista literacki z 1970 roku, opisuje w„Archipelagu Gułag”swoje doświadczenia z pobytu w więzieniu w Kujbyszewie. Przebywał tam wraz z litewskimi katolikami, szukając z nimi sposobu na przetrwanie, a pomoc we wspólnym cierpieniu – jak wspomina pisarz – zawsze znajdowali w modlitwie różańcowej.
fragment książki
José Milhazes (ur. 1958), portugalski dziennikarz i historyk, przebywa w Rosji (wcześniej ZSRS) od 1977 r. Jest jednym z niewielu zachodnich dziennikarzy, którzy byli bezpośrednimi świadkami upadku ZSRS. Obecnie pracuje jako korespondent w Moskwie.
- José Milhazes »
- ISBN
- Oprawa
- Liczba stron
- Wymiary